|
Geïnteresseerde lezersters die eerder terechtkwamen op deze site of in aanraking kwamen met andere teksten van mijn hand, zal het niet ontgaan zijn dat de spelling onder handen genomen werd. Taal is levendig, het is een middel dat vormt, bemiddelt en verbindt, maar ook verdeelt. Wat mij betreft is het niet wenselijk dat onze communicatie, het begrip, nodeloos bemoeilijkt wordt door allerlei (spellings)regeltjes. Dat heeft ertoe geleid dat ik jarenlang mijn eigen spellingspad bewandelde, ergens tussen een te “complexe conservatieve” spelling en de vereenvoudigingen die voorgesteld werden door de “spellingkommissie-Geerts”. Ondanks mijn uitgesproken voorliefde voor deze laatste, heb ik besloten deze strijd (tijdelijk) te staken. “Kompleks en konservatief”, wordt dus “complex en conservatief” en die “kommissie” krijgt in komende teksten een “c” ipv een “k”. Misschien dat we de tanker ooit toch nog gekeerd krijgen; het is nooit mijn bedoeling geweest om een geïsoleerd bestaan te gaan leiden op Utopia.
Edoch zult u hier mogelijks toch nog eens struikelen … Dagelijks vormen ‘we’ ‘onze taal’, maar ‘onze taal’ is (minstens) net zo goed structurerend. Zo is ‘onze taal’ zeker niet genderneutraal en verstaan ‘we’ bv al snel iets anders onder een “secretaresse” of een “secretaris”. Als ik u, beste lezerster, dus, weleens pootje licht is dat niet om u de les te spellen, noch om u te pesten. Dit gezegd zijnde, wens ik u veel leesgenot en een fijne reflektie. Sorry, reflectie. ;-)
0 Reacties
MamaVanDrie:
Een enthousiasmerende blog over unschooling en het dagelijkse leven/leren buiten de muren van de school. Link “Ge zou ne keer ne goeie oorlog moete meemake!”, ik hoor het mijn vader zeggen alsof het gisteren was. Het lijkt erop dat zijn wens post mortem dan toch nog in vervulling is gegaan.
Ons boek werd niet meteen warm onthaald bij de vriendINNen van Buiten de Orde. Een aantal mensen hebben het eerst een kans moeten geven ... Meer was er niet nodig om ons een forum te geven in het "onafhankelijk anarchistisch kwartaalblad" (zie hier). En al snel volgden twee uitnodigen om te gaan spreken: ééntje in Amsterdam (https://binnenpr.home.xs4all.nl/ en https://www.agamsterdam.org/boekpresentatie-leven-zonder-school/) en ééntje voor de Pinsterlanddagen. Stuk voor stuk fijne, inspirerende ervaringen en ontmoetingen! Waarvoor nogmaals dank ...
Onze bijdrage in BdO (nummer 3, nov. 2018): Op vraag van het magazine PiP (Pedagogiek in Praktijk, nummer 106, december 2018) kruisten we de degens met onderwijspedagoge en redactielid Saskia Oenen, en met "pedagoog, onderzoeker en publicist" Joop Berding. (zie onder)
Vooral Joops visie staat haaks op die van ons, hoezeer (of daar) hij zichzelf wellicht ook ziet als een progressieve pedagoog, hierin bijgestaan door zijn collega's?! Mensen die de opvoedingsnood in vraag durven stellen zouden volgens hem eigenlijk gewoon lijden aan "pedagogische handelings-verlegenheid" en dat is - mocht het niet duidelijk zijn - een gevaarlijke kwaal. Verder zijn jonge mensen toch niet echt (ten volle) mens. "... met die biologische gebeurtenis komt er weliswaar 'iets' in de wereld, maar er is een tweede, 'culturele geboorte' voor nodig om het kind in de wereld te laten 'verschijnen' als een zelf, als een subject." Berding is hier niet meer dan de vertolker van een wijdverbreid idee; de 'pedagoog', de 'deskundige', die grond geeft aan de meest fundamentele diskwalificatie die we kennen. Een - beproefde - diskwalificatie die elke mens-onterende benadering acceptabel maakt ... Het behoeft geen betoog dat wij ons krachtdadig verzetten tegen dergelijke stellingnames! En neen, maakt u zich geen zorgen meneer de onderwijzer, wij zijn geenszins verlegen om ons radicaal antipedagogisch handelen ... In het september/oktober nummer (2018) van het magazine Psychologies staat er een uitgebreid interview (door Katrien Elen) met Johan Van Eeckhout onder de titel 'Een dolfinarium bereidt ons toch ook niet voor op de oceaan?'. Via voorgaande link kan je het hele interview nog eens nalezen. Zoals het gepubliceerd werd...
Hier lees je een lichtjes aangepaste versie. We zijn blij met de aandacht die we kregen van Psychologies, maar kunnen ons helaas niet vinden in het negatieve antwoord op de laatste vraag (schuldige: miscommunicatie). We nemen het hele interview -met plezier- over en passen het antwoord op de laatste vraag aan... Dat de huidige scholen te weinig aangepast zijn aan wat de toekomst van onze kinderen zal vragen wordt wel vaker opgemerkt. Om tot nieuwe wegen te inspireren zijn nieuwe stemmen en pistes nodig. Zo droomt filosoof Johan Van Eeckhout in zijn nieuwe boek Leven zonder school van een maatschappij waarin scholing niet langer verplicht is en er ruimte komt voor spontaan leren. We stellen hem een paar rake vragen. <<Een boek die elke ouder zou moeten gelezen hebben. Het boek houdt je een grote, confronterende spiegel voor en leert je veel over dat wat iedereen als normaal beschouwt maar het eigenlijk niet is. Je leert kritisch kijken naar het "normale" van vandaag. Absolute aanrader!>> Patricia op Bol.com <<Dit boek nam mijn Lief voor me mee uit de bieb. Ik ben dol op de bieb, maar ik ben ook dol op dit boek… dus inleveren was geen optie. Nouja, inleveren moest natuurlijk wel, maar pas nadat ik mijn eigen exemplaar had aangeschaft. Een prachtig pleidooi om het leren te unschoolen, van Johan van Eeckhout en Freddy Bonnu.>> Waarom Karlijn ons boek zo wist te appreciëren lees je op haar blog. Karlijn heeft ons boek ook prachtig en geheel eigen-wijs weten (samen) te vatten ... Merci! (zie foto)  <<In het boek komen ook de kinderen van de auteur zelf aan het woord. Zij hebben het over hoe het is om niet naar school te gaan. Deze getuigenissen zijn prachtig en nemen veel (voor)oordelen over ontscholing weg. (...) Waarom kinderen op school juist niet leren en op andere plekken wel (iets wat ik enkel kan bevestigen vanuit mijn ervaringen als docent in het middelbaar onderwijs).>> Dennis <<Het boek ‘Leven zonder school‘ (Eeckhout en Bonnu, 2018) heeft mijn (onderwijs)ogen weer verder geopend. Met een kritische blik schrijven de auteurs over leven zonder school en hoe ‘natuurlijk’ dat is. Het boek maakt voor mij pijnlijk duidelijk dat kinderen en ouderen veel meer opgenomen zouden ‘moeten’ worden in onze SAMEN-leving. Ook laat het boek duidelijk zien (ook door verwijzingen naar andere literatuur) dat je met eigen interesse en door die te volgen, alles leert wat belangrijk is in je leven en dat school dat proces helemaal kapot maakt. Ik kan er genoeg over schrijven, maar in dit boek staat een brief van een jong mens gericht aan de inspecteur, die veel krachtiger is dan ik in mijn eigen woorden kan beschrijven.>> aldus Meester Arthur op z'n blog. <<Een boek dat zich lastig laat beschrijven, omdat het zo 'compleet' is. (...) Ook bijzonder interessant voor niet-ouders!>> ZOZ, tijdschrift voor doen-denkers (149, jan/febr 2019). De apothekers melden een drastische daling van de verkoop van Ritalin (Rilatine) … het moet wel zijn dat de vakantie begonnen is!
De school verdwijnt voor even naar de achtergrond en dat haalt blijkbaar wel wat spanning uit onze relaties. Duizenden jongeren kunnen weer even wat vrijer ademhalen; voor hun eigen interesses gaan. Ook de ouder-kindrelatie is aan ontspanning of ont-scholing toe! Een goed boek kan hierbij zeker helpen … In 'Leven zonder school' hebben we het oa over het concept kinderliteratuur, over lezen en voorlezen. Wat is een goed (kinder-)boek? De vakantie is een ideale gelegenheid om ons boek eens ter hand te nemen en eens stil te staan bij volgende vragen: Waarom zou ik mijn kind(eren) volgend jaar weer naar school sturen? Waarom zou ik mijn kinderen terug gebukt laten gaan onder die enorme druk? Waarom zou mijn kind moeten opgroeien in een sfeer van wantrouwen en permanente angst? Wát leert mijn kind in een sfeer van wantrouwen en permanente angst? Waarom zou ik mijn kind nog langer volproppen met psychofarmaca? Wat doet dat alles met mijn eigen leren? Welke prijs betaal ík voor die (relatie)breuk? … Of – én – om nog eens wat beter werk uit de kinderliteratuur er bij te pakken en de dag af te ronden met een rustgevend voorleesmoment. Voor je het weet heb je de smaak te pakken en smaakt het pad van de ontscholing gewoon naar meer. Dit jaar dus geen polemische tekst naar aanleiding van de “Grote Vakantie” (zie column 'Leve de vakantie!'), maar gewoon één van de vele verhalen die Abdelkader Benali verzamelde in 'de Nederlandse kinderliteratuur in 100 en enige verhalen'. Ik neem je even mee naar de eerste pagina's en een verhaal dat absoluut thuishoort in de categorie 'goede (kinder-)literatuur'. Het brengt je ook nog eens vlotjes terug naar hogergenoemde bevragingen en ons eigen boek 'Leven zonder school' … Leest u gerust verder (voor) en geniet! De jonge beer (anoniem, 19de eeuw) De beer zat in zijn slot Betzenheim aan het ontbijt en gebruikte een honingvla. 'Wat dunkt u, oude!' sprak zijn vrouw tot hem. 'Als wij eens een beschaafde opvoeding aan onze zoon gaven?' 'Hm!' bromde de beer. 'Wat hebt gij dan met hem voor? Wat moet er anders van hem worden dan een beer?' De ouders van Jan (omwille van redenen van privacy hebben we ervoor gekozen om de namen aan te passen) moeten zich kortelings verantwoorden voor de politierechter. Er wordt hen verweten dat ze hebben nagelaten te waken over de goede naleving van de leerplicht door hun zoon. Deze laatste was ingeschreven in het huisonderwijs. Toen hij zich verzette tegen de verplichte testen, werd zijn verdere inschrijving geweigerd en kregen de ouders een verplichting opgelegd om hem in te schrijven in een erkende school. De ouders hebben deze verplichting naast zich neergelegd. Voor hen vormen zowel de (verplichte) testen als de (verplichte) school een inbreuk op het leerrecht van hun zoon. Dat laatste hadden ze graag ook even aan de controlerende instanties voorgelegd, maar ze zijn nooit gehoord geweest. Vandaag geven wij hen een forum . . .
 de achterflap: Nooit leren we meer dan in de voorschoolse periode en toch wordt algemeen aangenomen dat de school hét instituut is dat ons tot leergierige, competente en levensvaardige mensen maakt. Waar komt die mythe vandaan en bestaat er zoiets als een leven en een leren zonder school? Leven zonder school verkent de boeiende levens van ont-scholers en laat zien waarom de leer- en gedragsproblemen van je kinderen meer te maken hebben met de school dan met je kind. |
